ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Αγία Σοφία

 Ο ναός της "Αγίας του Θεού Σοφίας" συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του κόσμου. Αποτελεί μνημείο της εξέλιξης της βυζαντινής πρωτεύουσας του 6ου αιώνα μ.Χ. και άσκησε σημαντικότατη επιρροή στην αρχιτεκτονική των αιώνων που ακολούθησαν. Το τεράστιο κτίσμα κατασκευάστηκε στη θέση δύο παλαιότερων εκκλησιών και εγκαινιάστηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 537. Τον 15ο αιώνα οι Οθωμανοί το μετέτρεψαν σε τέμενος - οι μιναρέδες, οι τάφοι και οι κρήνες είναι αυτής της περιόδου. Για να στηριχτεί το ογκώδες κτίριο, το εξωτερικό έχει επανειλημμένως ενισχυθεί με αντερείσματα, έτσι το αρχικό του σχήμα έχει ολοκληρωθεί.

Το εσωτερικό της Αγία Σοφίας, σχεδιασμένο έτσι ώστε να καθρεφτίζει επί γης τα ουράνια, προκαλεί δέος. Σημεία που παρουσιάζουν καλλιτεχνικό ενδιαφέρον είναι τα παραστατικά ψηφιδωτά - απομεινάρια της διακόσμησης που κάποτε κάλυπτε τα υπερώα, αλλά σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Αυτά τα εξαιρετικά βυζαντινά έργα τέχνης χρονολογούνται από τον 9ο αιώνα ή και αργότερα, μετά την εικονοκλαστική περίοδο. Μερικά από τα περίτεχνα ψηφιδωτά, ειδικά αυτά που κοσμούν το νάρθηκα και τη γειτονική αίθουσα των Πολεμιστών, είναι μέρος του αυθεντικού διάκοσμου του ναού από τον 6ο αιώνα.




Το Μπλε Τζαμί πήρε το όνομά του από τα μπλε πλακίδια Ιζνίκ που κοσμούν το εσωτερικό του. Αποτελεί ένα από τα διασημότερα θρησκευτικά κτίσματα του κόσμου. Το γαλήνιο τζαμί γίνεται μαγικό όταν φωταγωγείται τη νύχτα και γλάροι περιφέρονται γύρω από τους μιναρέδες. Το τέμενος χτίστηκε από τον αυτοκρατορικό αρχιτέκτονα Μεχμέτ Αγά το 1609 με 1616. Τα υπερβολικά πολυτελή σχέδια προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις την εποχή εκείνη, ειδικά επειδή ένα τέμενος με έξι μιναρέδες θεωρήθηκε ιερόσυλη απόπειρα ανταγωνισμού της αρχιτεκτονικής της Μέκκας.


 Παλάτι Τοπκαπί

Μεταξύ 1459 και 1465, λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, ο Μωάμεθ ο Β' έχτισε το Παλάτι Τοπκαπί ως κύρια κατοικία του. Επρόκειτο για μια σειρά από περίπτερα γύρω από τέσσερις μεγάλες αυλές - ήταν οι πέτρινες εκδοχές των σκηνών στις οποίες κατοικούσαν αρχικά οι Οθωμανοί νομάδες. Το παλάτι χρησιμοποιούνταν ως κυβερνητικό κέντρο και είχε μια σχολή στην οποία εκπαιδεύονταν οι στρατιώτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Το 16ο αιώνα, όμως, η κυβέρνηση μεταφέρθηκε στην Υψηλή Πύλη. Ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ Α΄εγκατέλειψε το Τοπκαπί το 1853 και εγκαταστάθηκε στο Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ. Το 1924 άνοιξε για το κοινό ως μουσείο. Κατά τα 470 χρόνια της κυριαρχίας τους, οι Οθωμανοί σουλτάνοι συγκέντρωσαν μία εξαιρετική συλλογή θησαυρών. Μετά την ίδρυση της Τουρκικής δημοκρατίας το 1923 εθνικοποιήθηκε και μεγάλο μέρος της εκτίθεται στο παλάτι Τοπκαπί. Εκτός από τα δώρα διπλωματών και τα αντικείμενα που ήταν παραγγελίες στους τεχνίτες, πολλά από τα εκθέματα έφτασαν στο παλάτι ως λάφυρα από στρατιωτικές εκστρατείες. Από όλες τις εκθέσεις του παλατιού, η πιο εντυπωσιακή είναι αυτή του Θησαυροφυλακίου, καθώς λάμπει ολόκληρη από χιλιάδες πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζει το στιλέτο Τοπκαπί (1741), το 86 καρατίων Διαμάντι του Κουταλά και ο χρυσοποίκιλτος θρόνος Μπαϊράμ. Επίσης, αξίζει να επισκεφθείτε το χαρέμι το οποίο αποτελεί ένα πραγματικό λαβύρινθο.


Ιππόδρομος 

Ελάχιστα στοιχεία απομένουν από το γιγάντιο στάδιο στης καρδιά της βυζαντινής Κωνσταντινούπολης. Θεμελιώθηκε από τον αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο τον 3ο αιώνα μ. Χ. κατά την ανοικοδόμηση της πόλης. Ο αυτοκράτορας Κων/νος επεξέτεινε τον Ιππόδρομο και συνέδεσε το "κάθισμα", το αυτοκρατορικό θεωρείο, με το γειτονικό Μέγα Παλάτιο. Λέγεται ότι το στάδιο είχε χωρητικότητα 100,000 ατόμων. Σήμερα αποτελεί τον επιμήκη δημόσιο κήπο Ατ Μεϊντανί. Ο Κων/νος διακόσμησε την "σπίνα", τον κεντρικό διάδρομο του σταδίου, με οβελίσκους και κίονες από την Αρχαία Αίγυπτο και την Ελλάδα, προσδίδοντας μια αίσθηση ιστορικότητας στη νέα του πρωτεύουσα. Εκεί που βρίσκεται σήμερα το γραφείο τουριστικών πληροφοριών, βρισκόταν παλιά μια στήλη όπου βρίσκονταν τα τέσσερα χάλκινα άλογα, τα οποία κλάπηκαν κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Σταυροφορίας και μεταφέρθηκαν στον 'Αγιο Μάρκο της Βενετίας. Παραμένουν όμως ο Αιγυπτιακός οβελίσκος που βρισκόταν στο Λούξορ, η Στήλη των Όφεων από τους Δελφούς και η Στήλη του Κων/νου του Πορφυρογέννητου ή Χάλκινη Στήλη.

Τέμενος Σουλεϊμανιγιέ

Το πιο σημαντικό τέμενος της Κων/πολης αποτίει φόρο τιμής στον αρχιτέκτονά του, το μεγάλο Σινάν και είναι μνημείο αφιερωμένο στον ιδρυτή του, τον Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή. Χτίστηκε στον Κεράτιο πάνω από τα ερείπια του παλιού παλατιού Εσκί Σαράι το διάστημα 1550-57. Όπως και τα άλλα αυτοκρατορικά τεμένη της πόλης, το Τέμενος Σουλεϊμανιγιέ, δεν ήταν απλώς τόπος λατρείας, αλλά και "κιουλιέ", δηλ. φιλανθρωπικό ίδρυμα. Το τέμενος περιβάλλεται από το πρώην νοσοκομείο του, την κουζίνα, τις σχολές, το καραβανσεράι και τα λουτρά. Το συγκρότημα φρόντιζε για τη σίτιση χιλίων και πλέον απόρων της πόλης - μουσουλμάνων, χριστιανών και Εβραίων.




Πριγκηπόννησα

Τα Πριγκηπονήσια, είναι ένα σύμπλεγμα νησιών στη Θάλασσα του Μαρμαρά, νότια της Κωνσταντινούπολης, στο στόμιο του κόλπου της Νικομηδείας. Αποτελείται από 4 μεγάλα νησιά (Πρώτη, Αντιγόνη, Χάλκη, Πρίγκηπος) και 5 μικρότερα (Πίτα, Νέανδρος, Οξειά, Πλάτη, Αντιρόβυθος).Στο σύμπλεγμα ανήκουν επίσης οι ύφαλοι Βόρδωνες, που θεωρούνται το απομεινάρι ενός δέκατου νησιού, το οποίο καταποντίστηκε ύστερα από κάποιο σεισμό. Στους Βόρδωνες υπήρχε το βυζαντινό μοναστήρι του Γόρδωνος ή των Αρμενιακών, στο οποίο είχε ταφεί ο Πατριάρχης Φώτιος Α΄ σύμφωνα με μία εκδοχή.Τα νησιά απέχουν 8 ως 11 μίλια από την Κωνσταντινούπολη. Τα τέσσερα μεγάλα κατοικούνταν ανέκαθεν, ενώ τον 20ο αιώνα κατοικήθηκε και η Αντιρόβυθος.















 
Οικουμενικό Πατριαρχείο 

Ανεβαίνοντας τα σκαλιά του Πατριαρχείου που οδηγούν στην πλαϊνή θύρα θα διαπιστώσετε ότι η κύρια είσοδος είναι κλειστή. Αυτό έγινε σε ανάμνηση του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε', που απαγχονίστηκε εδώ ως προδότης το 1821, αφού παρότρυνε τους Έλληνες να αποκηρύξουν τον οθωμανικό ζυγό στην αρχή της επανάστασης για την απελευθέρωση. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην τουρκική και ελληνική κοινότητα εντάθηκε με την ελληνική κατοχή περιοχών της Τουρκίας κατά τη δεκαετία του 1920. Το 1955 έγιναν διάφορες ανθελληνικές εξεγέρσεις και στα μέσα της δεκαετίας του 1960 πολλοί Έλληνες κάτοικοι απελάθηκαν. Σήμερα, για την προστασία των κληρικών του Οικουμενικού Πατριαρχείο υπάρχει στην είσοδο ανιχνευτής μετάλλων. Στο κέντρο του Πατριαρχείου, βρίσκεται η βασιλική του Αγίου Γεωργίου που χρονολογείται από το 1720. Στην εκκλησία φιλοξενούνται όμως και πολύ παλαιότερα κειμήλια και έπιπλα. Ο θρόνος του Πατριάρχη λέγεται ότι είναι βυζαντινός.







ΣΜΥΡΝΗ

Πύργος του Ρολογιού

 Βρίσκεται στην πλατεία Konak, στην ομώνυμη περιοχή. Σχεδιασμένο από το Γάλλο αρχιτέκτονα Raymont Charles Père και αποτέλεσε δώρο του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’ ως δώρο για τον εορτασμό των 25 χρόνων βασιλείας του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίντ Β’. Είναι χτισμένο και διακοσμημένο με την οθωμανική αρχιτεκτονική, με ύψος 25 μέτρα, ενώ τριγύρω του έχουν κατασκευαστεί 4 βρύσες, οι οποίες έχουν τοποθετηθεί στις 4 πλευρές του Πύργου. Ο πύργος επίσης απεικονιζόταν σε παλιότερο χαρτονόμισμα των 500 λιρών. Παρόμοιοι πύργοι είχαν χτιστεί και σε άλλες πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως το Βελιγράδι, το Σαράγεβο, τη Μπάνια Λούκα και σε άλλες πόλεις των Βαλκανίων.






Χισάρ Τζαμί

Το Χισάρ Τζαμί είναι το παλιότερο τζαμί της πόλης και βρίσκεται στην περιοχή Kemerati, στην καρδιά της Σμύρνης. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1592 και 1598 από τον Aydinoglu Yakup Μπέη και αποτελεί ένα οθωμανικό ορόσημο της πόλης, αν και χτίστηκε πριν την Οθωμανική κυριαρχία. Το όνομα του τζαμιού σημαίνει "φρούριο". Είναι χτισμένο από πέτρες και περιλαμβάνει έναν μεγάλο θόλο που στηρίζεται σε 8 πυλώνες και μικρότερους θόλους γύρω από αυτόν, επικαλυμμένους με μόλυβδο, ενώ η ανοιχτή αυλή περιβάλλεται από μία συλλογή 7 τρούλων. Υπάρχουν επίσης και δύο μικρά συντιβάνια που χρησιμοποιούνται για τελετουργικούς σκοπούς και διαθέτει έναν μιναρέ με ένα μόνο μπαλκόνι (serefe). Το εσωτερικό του έχει μία πανέμορφη διακόσμηση, διαθέτοντας μερικές από τις καλύτερες μορφές της οθωμανικής τέχνης. Κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα αναστηλώθηκε πολλές φορές, όπου προστέθηκαν κάποια επιπλέον στοιχεία, ευρωπαϊκής τέχνης.




Πύργος Asansor

Ο πύργος Asansor αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα της Σμύρνης. Πρόκειται για έναν πύργο 51 μέτρων που περιλαμβάνει δύο ανελκυστήρες και χτίστηκε το 1907 στην οδό Mithapasa, προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στην περιοχή Χαλίλ Ριφάτ Πασά, καθώς οι διαβάτες έπρεπε να ανεβούν 155 σκαλοπάτια. Για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκαν τούβλα που εισήχθησαν από τη Μασσαλία. Πάνω από την είσοδο έχει τοποθετηθεί μία μαρμάρινη πλάκα που φέρει το όνομα του οικοδόμου Νισσίμ Λεβύ και την ημερομηνία κατασκευής του. Με τους πλέον σύγχρονους ανελκυστήρες μπορείτε στον Πύργο που χρησιμοποιείται ως εστιατόριο και να απολαύσετε τον καφέ ή το φαγητό σας με θέα σε όλη τη Σμύρνη.

 

Καντιφέ Καλέ

Το κάστρο αυτό βρίσκεται στον ομώνυμο λόφο, νότια της πλατείας Konak. Το όνομά του σημαίνει "βελούδινο κάστρο" και κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Πάγος. Το κάστρο χτίστηκε από το διάδοχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Λυσίμαχο στην ερειπωμένη ακρόπολη της αρχαίας πόλης, επανιδρύοντας τη Σμύρνη. Αιώνες τώρα αποτελεί σημείο - ορόσημο της πόλης και γίνονται συνεχείς προσπάθειες για τη συντήρηση και αποκατάσταση του. Ο αρχαίος ιστορικός Στράβων αναφέρει ότι μόνο ένα μικρό μέρος της πόλης βρισκόταν εντός των τειχών του κάστρου, με το μεγαλύτερο μέρος της να βρίσκεται ολόγυρά του. Τα τείχη που σώζονται σήμερα ωστόσο δεν είναι εκείνων των χρόνων, αλλά μεσαιωνικά. Δυτικά του κάστρου υπήρχε το Στάδιο, όπου μαρτύρησε ο Άγιος Πολύκαρπος, ο πρώτος επίσκοπος της Σμύρνης, ενώ το αρχαίο θέατρο που υπήρχε ανατολικά του έχει σχεδόν καταστραφεί, αν και μερικά ίχνη καταδεικνύουν την ύπαρξή του. Το Καντιφέ καλέ στέκει πάνω από τις φτωχογειτονιές της Σμύρνης σε μία τοποθεσία που προσφέρει μία πανοραμική θέα στην πόλη και στο λιμάνι της και εντός του υπάρχει καφέ και διάφορα μαγαζάκια όπου πωλούνται διάφορα είδη λαϊκής τέχνης.



Αρχαιολογικό Μουσείο Σμύρνης
Βρίσκεται στην πλατεία Konak, στο κέντρο της πόλης. Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Σμύρνης παρουσιάζει μία εντυπωσιακή συλλογή από αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά εκθέματα που βρέθηκαν στην Πέργαμο, στην Ιασό, στην Αλικαρνασσό και στην αρχαία Σμύρνη. Το πρώτο Αρχαιολογικό Μουσείο ιδρύθηκε το 1927 και στεγάστηκε στην ελληνορθόδοξη εκκλησία Ayavukla, ωστόσο η έλλειψη χώρου, κατέστησε αναγκαία τη δημιουργία ενός σύγχρονου μουσείου, που εγκαινιάστηκε το 1984 σε έναν χώρο 5.000 τετραγωνικών μέτρων, που φιλοξενεί συνολικά 23.000 εκθέματα, έχοντας ως στόχο να καλύψει κάθε είδους πολιτιστικής εκδήλωσης, με εκθεσιακούς χώρους, εργαστήρια, αποθήκες, βιβλιοθήκες και αίθουσες συνεδρίων. Στον κήπο του μουσείου, δίπλα στην είσοδο, φιλοξενούνται αμφορείς και κίονες της ελληνιστικής περιόδου. Το δάπεδο του μουσείου στην είσοδο είναι αφιερωμένο στην έκθεση μεγάλων αρχαιολογικών μνημείων που βρέθηκαν στις ανασκαφές. Προτομές και αγάλματα που χρονολογούνται από την αρχαϊκή έως την ελληνιστική περίοδο, εκτίθενται εδώ. Στον επάνω όροφο, φιλοξενούνται κεραμικά αντικείμενα που βρέθηκαν στην προϊστορική Σμύρνη και στην Ιασό, αλλά και γυαλικά, νομίσματα και ένα χάλκινο άγαλμα της θεάς Δήμητρας.



Πηγή:http://www.pamediakopes.gr , http://www.taxidologio.gr , http://el.wikipedia.org