Το κέντρο των Βρυξελλών
Το κέντρο των Βρυξελλών χωρίζεται σε δύο περιοχές. Η κάτω πόλη κατοικείτο από εργάτες και μετανάστες και περιλαμβάνει την παλιά πόλη του 17ου αιώνα, τη Μεγάλη πλατεία, καθώς και την κοσμοπολίτικη Πλατεία Μπροουκέρ και την ιστορική εργατική συνοικία Μαρόλ. Η 'Ανω πόλη είναι μία κομψή συνοικία, η οποία περικυκλώνει το πάρκο Μπρίξελ. Την περιοχή διασχίζει η Λεωφόρος Royale, που καταλήγει στο Βασιλικό Παλάτι του 18ου αιώνα, όπου στεγάζονται μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία τέχνης της πόλης. Οι Βρυξέλλες είναι η δίγλωσση πρωτεύουσα του Βελγίου. Αυτό σημαίνει ότι και τα γαλλικά αλλά και τα ολλανδικά είναι επίσημες γλώσσες της πόλης. Επιπλέον, είναι μία κοσμοπολίτικη πόλη όπου πολλοί διαφορετικοί πολιτισμοί ζουν μαζί και όπου διάφορες γλώσσες μπορούν να ακούγονται σε κάθε δρόμο. Η ίδια ποικιλομορφία και διαφορά μπορεί επίσης να παρατηρηθεί και στα διαφορετικά αρχιτεκτονικά στιλ που μπορείτε να βρείτε στις Βρυξέλλες.
Η Μεγάλη Πλατεία
Η καρδιά των Βρυξελλών και το μέρος για να αρχίσετε να γνωρίζετε την πόλη είναι το Grand' Place (Grote Markt). Αυτή η ιστορική εμπορική συνοικία με τις μεγαλοπρεπείς συντεχνίες και το εντυπωσιακής γοτθικής ομορφιάς Δημαρχείο, έχει ευρέως θεωρηθεί ως μία από τις πιο όμορφες συνοικίες στην Ευρώπη. Η Μεγάλη Πλατεία είναι σημείο αναφοράς για όσους επισκέπτονται τις Βρυξέλλες. Αρκετούς αιώνες μετά τη δημιουργία της, η πολύβουη πλακόστρωτη πλατεία συγκεντρώνει τα καλύτερα σωζόμενα δείγματα της βελγικής αρχιτεκτονικής του 17ου αιώνα με ένα εκπληκτικό συγκρότημα φλαμανδικών αναγεννησιακών κτηρίων.
Βασιλικό παλάτι
Το Βασιλικό παλάτι είναι το σημαντικότερο από αυτά που βρίσκονται γύρω από το πάρκο Μπρίξελ. Εδώ διαμένει ο Βέλγος μονάρχης. Το 1820 ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την ανέγερση του σύγχρονου παλατιού στο μέρος όπου βρισκόταν το παλάτι Κουντενπέρ. Τον 20ο αιώνα έγιναν αλλαγές στο εσωτερικό του παλατιού και αναστηλώθηκαν παλαιότερα τμήματά του. Από τον Ιούλιο ως το Σεπτέμβριο μπορείτε να περιηγηθείτε στις πολυτελείς αίθουσες του. Αξίζει να δείτε την αίθουσα του θρόνου, τη σάλα με τους καθρέφτες.
Μανεκέν Πις
Αυτό το αγαλματίδιο, ύψους 30 εκατοστών, παριστάνει ένα αγοράκι που κατουράει σε μία λιμνούλα. Το μανεκέν Πις είναι για τις Βρυξέλλες ό, τι η Φοντάνα ντι Τρέβι για τη Ρώμη ή τα λιοντάρια της πλατείας Τραφάλγκαρ για το Λονδίνο. Αυτό το αυθεντικό μπρούντζινο άγαλμα του Ζερόμ Ντικενουά του πρεσβύτερου τοποθετήθηκε το 1619, σχολιάζοντας με χιούμορ την έλλειψη πόσιμου νερού στην περιοχή. Δεν γνωρίζουμε επακριβώς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε αυτό το διάσημο αγαλματίδιο. Το μυστήριο, λοιπόν, που το περιβάλλει, συμβάλλει στη γοητεία του. Σύμφωνα με όσα θρυλούνται, το 12ο αιώνα ο γιος ενός Δούκα πιάστηκε επί το έργω δίπλα σε ένα δέντρο στο πεδίο της μάχης και απαθανατίστηκε ως σύμβολο της γενναιότητας του βελγικού έθνους.
Η Αψίδα του θριάμβου (Arc de Triomphe)
Ένα από τα πολύ σημαντικά αξιοθέατα, φυσικά, είναι η αψίδα του θριάμβου. Αυτή η αψίδα χτίστηκε με σκοπό να απεικονίσει το λαμπρό παρελθόν των Βρυξελλών. Επίσης λειτούργησε ως η νέα πύλη εισόδου στο κέντρο, για ανθρώπους που έμπαιναν από την ανατολική πλευρά των Βρυξελλών, δια μέσου του νεόχτιστου δρόμου Tervurenlaan/Avenue de Tervueren. Η αψίδα αυτή βασίστηκε στην Αψίδα του Θριάμβου του Παρισιού. Δεν ολοκληρώθηκε εγκαίρως για τους εορτασμούς της 50ης Επετείου, αλλά τελείωσε το 1905. Βρίσκεται στο πάρκο Σενκαντενέρ μαζί με δύο εκθεσιακούς χώρους που μετατράπηκαν σε μουσεία, το Βασιλικό μουσείο ιστορίας και τέχνης και το Στρατιωτικό μουσείο.
Καθεδρικός Ναός Αγίου Μιχαήλ και Αγίας Γουδούλης
Ο καθεδρικός του Αγίου Μιχαήλ και της Αγίας Γουδούλης είναι η μητρόπολη του Βελγίου. Αποτελεί το ωραιότερο σωζόμενο δείγμα γοτθικής αρχιτεκτονικής της Βραβάντης. Οι εργασίες ανέγερσης του γοτθικού καθεδρικού ναού ξεκίνησαν το 1226 επί Ερρίκου του Α΄, Δούκα της Βραβάντης, και συνεχίστηκαν για περισσότερο από 300 χρόνια. Τελικά, το κτίσμα ολοκληρώθηκε με την κατασκευή των δύο πρόσθιων πύργων, στις αρχές του 16ου αιώνα. Το εσωτερικό του είναι εντελώς απογυμνωμένο. Αυτό οφείλεται στις λεηλασίες των προτεσταντών εικονοκλαστών το 1597-80 και των Γάλλων επαναστατών το 1783. Ύστερα από σειρά εκτεταμένων εργασιών ανακαίνισης, παραδόθηκε στο κοινό λαμπρότερο και εντυπωσιακότερο. Αξίζει να παρατηρήσετε το παράθυρο της Δευτέρας Παρουσίας, τον μπαρόκ άμβωνα.
Βασιλικό μουσείο Καλών Τεχνών
Το Μουσείο Αρχαιοτήτων και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι γνωστά με την ονομασία Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών. Το μουσείο Αρχαιοτήτων είναι το μεγαλύτερο και στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίσμα που σχεδίασε ο Αλφόνς Μπαλά μεταξύ 1874 και 1880. Η συλλογή χρονολογείται από το 18ο αιώνα. Στην αρχή περιλάμβανε μερικά από τα έργα που άφησε στο διάβα του ο γαλλικός επαναστατικός στρατός, ο οποίος έκλεψε πολλούς θησαυρούς από τις Βρυξέλλες για να τους μεταφέρει στο Παρίσι. Η μικρή συλλογή αρχικά εκτέθηκε στο παλάτι του Καρόλου της Λωραίνης. Στη συνέχεια, αυξήθηκε από δωρεές και αγορές έργων. Το σημερινό μουσείο άνοιξε το 1887. Το Μουσείο Αρχαιοτήτων φημίζεται για την πλουσιότερη και καλύτερη συλλογή φλαμανδικών έργων τέχνης στον κόσμο. Ανάμεσα στα άλλα θα θαυμάσετε έργα του Ρούμπενς και του Βαν Ντάικ. Έργα που μπορείτε να βρείτε εδώ είναι "Η κοίμηση της Θεοτόκου" του Ρούμπενς και "Ο Ευαγγελισμός του τεχνίτη" του Φλεμάιγ. Το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εγκαινιάστηκε το 1984. Η αρχιτεκτονική του εντυπωσιάζει. Οκτώ από τα επίπεδα του εν λόγω κτηρίου είναι υπόγεια. Το φως του ήλιου, όμως, που μπαίνει από το φεγγίτη που είναι προσανατολισμένος στην Πλατεία του Μουσείου, αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο τα έργα τέχνης. Τα τρία υπόγεια επίπεδα φιλοξενούν εποχικές εκθέσεις. Όπως και στο μουσείο Αρχαιοτήτων, η συλλογή είναι πολύ πλούσια και τα εκθέματα παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά. Υπάρχουν έργα γνωστών ζωγράφων του 20ου αιώνα. Πιο δημοφιλή, πάντως, είναι τα έργα των Βέλγων σουρεαλιστών. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τη "Γυναίκα με Γαλάζιο φόρεμα" του Ρικ Βάουτερ και την "Περιοχή του Arnheim" του Ρενέ Μαγκρίτ.
Μουσείο φυσικών επιστημών
Το μουσείο του Βασιλικού ινστιτούτου φυσικών επιστημών του Βελγίου, δίνει μία φανταστική γενική επισκόπηση της φυσικής ζωής στο Βέλγιο και οπουδήποτε, τώρα και κατά τη διάρκεια των αιώνων. Μερικές από τις κύριες αίθουσες έχουν αναδομηθεί για να εξωραΐσουν και να βελτιώσουν την παρουσίαση της συλλογής. Ο σημαντικότερος πόλος έλξης του μουσείου είναι η μεγαλοπρεπής συλλογή με σκελετούς ιγκουάνα, ηλικίας 250 εκατομμυρίων ετών. Οι σκελετοί αυτών των δεινοσαύρων, βρέθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα στο μικρό χωριό Bernissart στα νότια του Βελγίου. Οι υπέροχοι αναδομημένοι σκελετοί προσελκύουν πάρα πολύ κόσμο κάθε χρόνο. Επίσης διαθέτει διαδραστικά και εκπαιδευτικά εκθέματα, που καλύπτουν κάθε πτυχή της φυσικής ιστορίας. Είναι ένα υπέροχο μουσείο για επίσκεψη με παιδιά.
Βασιλικά μουσείο Ιστορίας και Τέχνης
Γνωστό ως Μουσείο Σενκαντενέρ, το εξαιρετικό αυτό μουσείο βρίσκεται εδώ από τις αρχές του 1900. Η ιστορία όμως της συλλογής του, χρονολογείται από το 15ο αιώνα. Τα τμήματα των αρχαίων πολιτισμών περιλαμβάνουν την Αίγυπτο και την Ελλάδα, την Περσία και την 'Απω Ανατολή. Υπάρχουν εκθέματα από το Βυζάντιο, το Ισλάμ, την Κίνα και την Ινδική χερσόνησο, καθώς και από τους προκολομβιανούς πολιτισμούς της Αμερικής. Υπάρχουν, επίσης, πλήθος διακοσμητικά αντικείμενα όπως γυαλικά, ασημικά, πορσελάνες και μία εξαιρετική συλλογή από δαντέλες και ταπισερί. Τα θρησκευτικά γλυπτά και τα βιτρό εκτίθενται κάτω από τις θολωτές οροφές, γύρω από μία αυλή και από τα περιστύλια των ναών.
Βασιλικό μουσείο του στρατού και της στρατιωτικής ιστορίας
Μαζί με το τμήμα που είναι αφιερωμένο στην αεροπορία, η έκθεση καλύπτει πλήρως την ιστορία του βελγικού στρατού από όλες τις απόψεις, από τα τέλη του 1700 μέχρι σήμερα. Εκτίθενται όπλα, στολές, παράσημα και πίνακες. Υπάρχει, επίσης, ένα τμήμα αφιερωμένο στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Δύο νέα τμήματα καλύπτουν τους παγκόσμιους πολέμους και τη δράση της Βελγικής Αντίστασης.
Βελγικό κέντρο κινούμενων σχεδίων
Το μουσείο κινουμένων σχεδίων και κόμιξ αποτίνει φόρο τιμής στο πάθος των Βέλγων για τα κόμιξ - ή αλλιώς bandes dessinees - και στους πολλούς Βέλγους και ξένους καλλιτέχνες του είδους. Η συλλογή που κατανέμεται σε τρία επίπεδα, στεγάζεται σε ένα αρνουβό κτήριο του Ορτά. Σε μία από τις αίθουσες του μπορείτε να περιηγηθείτε στον κόσμο του Τεντέν και των Στρούμφ, οι δημιουργοί των οποίων ήταν Βέλγοι. Το μουσείο διοργανώνει εκθέσεις με έργα διάσημων καλλιτεχνών κόμιξ και επίσης, στεγάζει περίπου 6,000 αυθεντικά κλισέ, τα οποία εκτίθενται εκ περιτροπής, καθώς και ένα πολύτιμο αρχείο φωτογραφιών και χειροτεχνημάτων.
Μουσείο Ορτά
Ο αρχιτέκτονας Βίκτωρ Ορτά, σύμφωνα με πολλούς, θεωρείται ο πατέρας του κινήματος αρ νουβό. Η συμβολή του στην αρχιτεκτονική ανάπλαση των Βρυξελλών είναι αξιοσημείωτη. Το μουσείο που είναι αφιερωμένο στο ιδιόμορφο ύφος του, στεγάζεται στην αναστηλωμένη οικία του, που σχεδίασε ο ίδιος μεταξύ 1898 και 1901.Το ταλέντο του φαινόταν όχι μόνο στις οραματικής αρχιτεκτονικής συλλήψεις του, αλλά και στις τολμηρές διακοσμητικές λύσεις που πρότεινε. Το άνετο εσωτερικό του μουσείου Ορτά επιβεβαιώνει τα ανωτέρω. Αξίζει να δείτε την κεντρική σκάλα στην οποία οι καθρέφτες και τα τζάμια φιλτράρουν το φυσικό φως, τη Τραπεζαρία, της οποίας οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με άσπρα εμαγιέ πλακάκια, που φτάνουν μέχρι την περίτεχνη οροφή.
Δημαρχείο
Η ιδέα της κατασκευής του δημαρχείου, το οποίο θα αντικατόπτριζε τον κυρίαρχο ρόλο των Βρυξελλών στον εμπορικό χάρτη της Ευρώπης, απασχολούσε τις αρχές της πόλης ήδη από τον 13ο αιώνα. Το 1401 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος και οι εργασίες κατασκευής του κτιρίου ολοκληρώθηκαν το 1459. Ο Ζακ βαν Τίνεν ανέλαβε την αριστερή πτέρυγα και το καμπαναριό. Γι αυτό το έργο χρησιμοποίησε περίτεχνους κίονες, γλυπτά, ακρόπυργους και τοξωτές στοές. Ο Γιαν βαν Ρισμπρόεκ κατασκεύασε τον πυργίσκο το 1449, επισφραγίζοντας τη μεγαλοπρεπή εμφάνιση του κτιρίου. Το 1955 αναστηλώθηκε το άγαλμα του αγίου Μιχαήλ, προστάτη της πόλης, που χρονολογείται από το 1455. Το 1997 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του, στην κορυφή του πυργίσκου, όπου κατά το παρελθόν χρησίμευε ως ανεμοδείκτης. Στο εσωτερικό εκτίθενται ταπισερί του 15ου αιώνα και άλλα έργα τέχνης.
Χρηματιστήριο
Το χρηματιστήριο των Βρυξελλών, Λα Μπρουρς, είναι από τα εντυπωσιακότερα κτίσματα της πόλης και δεσπόζει στην ομώνυμη πλατεία. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Λέον Σις και χτίστηκε από το 1867 μέχρι το 1873. Η περίτεχνη σκαλιστή πρόσοψή του είναι πολύ εντυπωσιακή. Φημολογείται ότι ο Γάλλος γλύπτης Ωγκύστ Ροντέν φιλοτέχνησε την Αφρική και την Ασία, αλλά και τις τέσσερις καρυάτιδες του εσωτερικού. Ο γλύπτης Ζαν ντε Χεν έφτιαξε τις δύο πανέμορφες φτερωτές φιγούρες, που απεικονίζουν το καλό και το κακό, κάτω από περιστύλιο. Η πρόσβαση σε ορισμένα μέρη του κτιρίου είναι ελεύθερη. Τις καθημερινές, όμως, η επίσκεψη δεν είναι τόσο ευχάριστη, λόγω της έντασης που επικρατεί στη διάρκεια των συνεδριάσεων.
Πλατεία Πετί Σαμπλόν
Οι όμορφοι κήποι σχεδιάστηκαν το 1890. Στα κιγκλιδώματα που τους περικλείουν, υπάρχουν 48 μπρούντζινα αγαλματίδια του Πολ Χανκάρ. Το κάθε ένα από αυτά συμβολίζει και μια διαφορετική μεσαιωνική συντεχνία της πόλης. Στο πίσω μέρος των κήπων υπάρχει ένα σιντριβάνι, το οποίο φτιάχτηκε για να τιμηθούν οι δούκες Εγμόνδος και Χορν. Αυτοί ήταν οι ηγέτες της Ολλανδικής εξέγερσης κατά της τυραννικής διακυβέρνησης του Ισπανού βασιλιά Φιλίππου του Β'. Απαγχονίστηκαν στη Μεγάλη πλατεία το 1568. Εκατέρωθεν της κρήνης υπάρχουν τα αγάλματα 12 επιφανών προσωπικοτήτων του 15ου και 16ου αιώνα, όπως του Μπερνάρ βαν Ορλί, του οποίου το βιτρό κοσμούν τον καθεδρικό ναό της πόλης, και του Γεράρδου Μερκάτορ, Φλαμανδού γεωγράφου, του οποίου ο χάρτης της υφηλίου αποτελεί τη βάση των περισσότερων σύγχρονων χαρτών.
Βασιλική Σακρέ-Κερ
Το Κέκελμπεργκ είναι ένα μικρό και δημοφιλές προάστιο των Βρυξελλών. Από τα αξιοθέατα του ξεχωρίζει η Βασιλική του Σακρέ-Κερ. Η εκδρομή αξίζει για όσους ενδιαφέρονται για ένα από τα καλύτερα δείγματα αρ ντεκό. Ο Βασιλιάς Λεοπόλδος ο Β΄ ήθελε να χτίσει μία γιγαντιαίων διαστάσεων εκκλησία, δεδομένου ότι ο πληθυσμός των Βρυξελλών αυξανόταν ραγδαία στις αρχές του 20ου αιώνα. Η ανάθεση του έργου έγινε το 1904, αλλά οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 1970. Τα αρχικά σχέδια έγιναν από τον Πιερ Λανζερόκ, αλλά το τελικό κατασκεύασμα από αμμόλιθο και τερακότα οφείλεται στον 'Αλμπερτ βαν Χούφελ. Αυτή η σύγχρονη εκκλησία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα μεσαιωνικά θρησκευτικά κτίσματα στο κέντρο της πόλης και έχει αφιερωθεί σε όλους όσοι έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα, ιδιαίτερα στους χιλιάδες Βέλγους στρατιώτες που σκοτώθηκαν στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Ο τεράστιος πρασινοχάλκινος τρούλος, που υψώνεται 90 μέτρα πάνω από το έδαφος, είναι χωρίς καμιά αμφιβολία το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του ναού. Αν δεν καταφέρετε να επισκεφθείτε το ναό, μπορεί να θαυμάσετε τον τρούλο του από διάφορα σημεία στην πόλη. Είναι σίγουρο ότι η θέα θα σας μείνει αξέχαστη.